Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(zdolność poruszania)

См. также в других словарях:

  • witka — ż III, CMs. witkatce; lm D. witkatek 1. «cienka, długa i wiotka gałązka drzewa lub krzewu» Witka brzozowa. Koszyk upleciony z witek wierzbowych. 2. biol. «nitkowaty długi wyrostek komórki pierwotniaków, bakterii, a także większości plemników,… …   Słownik języka polskiego

  • życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

  • dwunożność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. dwunożnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zdolność poruszania się na dwu tylnych kończynach, przy utrzymywaniu pionowej postawy ciała, charakterystyczna dla człowieka i kopalnych człowiekowatych {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ruchomość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ruchomośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwość czegoś polegająca na możności wykonywania pewnych ruchów; zdolność poruszania się, zmieniania pozycji;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… …   Słownik języka polskiego

  • bezwładność — ż V, DCMs. bezwładnośćści, blm 1. «niezdolność poruszania się, utrata władzy w członkach; brak siły, bezwład» Bezwładność nóg, ciała. Bezwładność po długim omdleniu. 2. fiz. «zdolność ciała do zachowania swego stanu ruchu w przypadku równoważenia …   Słownik języka polskiego

  • uciąg — m III, D. u, N. uciąggiem; lm M. i «moc, zdolność ciągnienia czegoś, poruszania czegoś, w technice zwłaszcza siła, z jaką ciągnik (statku wodnego, pojazdu) może ciągnąć doczepione obiekty» …   Słownik języka polskiego

  • latać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, lataćam, lataća, lataćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadać zdolność odrywania się od ziemi, wzbijania w powietrze, utrzymywania, poruszania, przemieszczania się w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»